Even ouwehoeren

Hallo! Hoe is het met jullie? Genieten jullie ook zo van het voorjaar? Ik word er in ieder geval heel erg blij van. De bomen die elke dag een stukje groener worden, de bloeiende magnolia’s overal, de warmte van de zon, de knalroze sierkers in de achtertuin, het eerste ijsje van de Italiaan, wandelingetjes na het eten; heerlijk. Ik ben echt een leuker mens vanaf april.

Wat ook heel erg meegeholpen heeft voor mijn lentegevoel is ons tripje naar Lissabon in de week na Pasen. Er komt nog een blogje over, maar ik wil wel alvast vermelden dat het echt heerlijk was. Urenlang slenteren door smalle straatjes. Heuveltje op, heuveltje af en achter iedere bocht weer een ander uitzicht. Of een nieuw heuveltje. Op gezette tijden een terrasje, in een T-shirt lunchen op het terras met een glas vinho verde en een salade, rondscherende zwaluwen tegen een felblauwe lucht. Zwaluwen maken het voor mij echt zomer. Hier in Zwolle scheren ze vanaf half mei weer rondom de kerktoren. Ze doen me altijd denken aan de zomer op het West-Friese platteland, als ze rakelings langs je vlogen tijdens het paardrijden. Toen ik in Lissabon tegen een subtiel zilveren kettinkje met een zwaluw aanliep, wist ik dus al wat mijn souvenir moest worden. Een zwaluwenketting als ode aan de zomer en herinnering aan een heerlijk weekje weg met mijn geliefde.

Maar goed, je zou dus denken dat ik er na zo’n weekje onder de Portugese zon weer helemaal tegenaan zou kunnen. Niets was minder waar, want op onze laatste dag werd ik al een beetje snotterig wakker. Nu had ik ook wel eens iets gehoord over de combinatie van een verkoudheid en vliegen en dat dat niet zo’n goed idee zou zijn. Dat heb ik ook ontdekt. Mijn oren plopten op ongeveer tien meter boven Portugal volledig dicht en waren 9 dagen lang niet meer open te krijgen. Alsof je met je kop in een vissenkom zit. Tel daar een griepje en een soort zeehondenblaf bij op en je begrijpt: ik voelde me niet echt denderend.

Maandag ben ik heel dapper naar mijn werk gereden, maar dat bleek niet echt een groot succes. Dus ik heb me voor het eerst sinds havo 3 een hele week ziek gemeld. Slapen, slapen, slapen, stomen, neussprayen en Downton Abbey kijken. Wat een verschrikking. Vooral omdat ik dus echt tot en met afgelopen zondag (toen ik heel eigenwijs in de zon op het terras ben gaan zitten met een glas wijn, waarna mijn linkeroor spontaan open plopte, gevolgd door mijn rechteroor na een tweede glaasje. Ik wil niet zeggen dat wijn de oplossing is voor alles, maar dus blijkbaar wel voor verstopte oren) geen flikker hoorde. Ik kon geen muziek luisteren, hoorde mijn geliefde niet praten, kon niks kijken zonder ondertiteling en hoorde constant een soort vage pieptoon. En ik dacht uiteraard dat het nooit meer goed zou komen.

Gelukkig kwam dat het wel, met dank aan de wijn, en ben ik sinds deze week weer lekker aan het werk. Althans. Maandag was ik aan het werk (en daarna echt gesloopt) en dinsdag was ik vrij, zoals altijd op dinsdagen in oneven weken. Officieel om freelance dingetjes te doen, maar gister heb ik hem grotendeels gebruikt om naar de kapper te gaan. Nadat ik het ruim een jaar heb laten groeien is gister de schaar erin gegaan. Terug naar kort. En omdat het oude haar er eigenlijk allemaal afgeknipt was, mocht ik ook weer in de peroxide. Jee! En terwijl we aan het blonderen waren, ontstond het idee om iets met roze te doen. Dus nu heb ik aan de rechterkant een roze scheiding en is de rest gewoon weer koel blond/grijzig. En het grappige is; ik voel me weer veel meer mezelf dan met dat halflange haar. Kort, fris, vrolijk. Jee.

En verder gaat het eigenlijk allemaal fijn zijn gangetje. Donderdagavond ga ik weer lekker paardrijden op de manege, waar ik elke week weer blij vandaan kom. Komend weekend spendeer ik in Hoorn, gezellig met mijn ouders en zusje, een wijntje met mijn nichtje en een kopje thee met hoogzwangere Judith. Hopelijk is het een beetje lekker weer, want dan is de stad het allermooist. En over twee weken is het alweer Koningsdag, waar ik best wel zin in heb. En daarna 5 mei met het Bevrijdingsfestival. Vind ik ook leuk. Mijn moeder wordt zestig in mei en we gaan nog een weekendje weg met mijn schoonouders. En dan ben ik alweer bijna jarig en is het echt zomer! Kortom: ik vind het leven leuk!

Hoe gaat het met jullie?